بررسی میزان تاثیر تشریک دانش و تجربه مدیران در بهبود و هدایت فرایندهای اجرایی در دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران

تشریک مساعی دانش و تجربه به معنی انتقال و مبادله دانش و تجربه های کسب شده به دنبال فعالیت افراد آن سازمان می باشد. باتوجه به ضرورت وجود این فرآیند در سازمانها، به بررسی میزان تشریک مساعی دانش و تجربه مدیران دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران به عنوان متغیرهای وابسته، در رابطه با فرآیندهای اجرایی با نگاهی به آینده پرداخته شد. همچنین متغیرهای مستقل تحقیق ساختار سازمانی و تکنولوژی، همکاری میان گروه ها،خصوصیات فرهنگی، ویژگی های فردی، فاکتورهای انگیزشی می باشند. فرآیندهای اجرایی مذکور شامل افزایش انگیزش، افزایش کیفیت تصمیم گیری، افزایش کیفیت بهره وری، افزایش رضایتمندی ذینفعان (کارمندان ودانشجویان)، بهینه سازی عملکرد دانشگاه نسبت به مسئولیت اجتماعی می باشد. این تحقیق کاربردی، و در ردیف تحقیقات توصیفی همبستگی و از نوع پیمایشی می باشد. که در آن پنج فرضیه در مورد زمینه سازمانی و تکنولوژی، ویژگیهای تیمی و بین فردی، ویژگی های فرهنگی و رقابتی، ویژگی های فردی و فاکتورهای انگیزشی بررسی شد. ابزار تحقیق پرسشنامه ای بود که پایایی آن به وسیله روش آلفای کرونباخ 919/0 محاسبه شد و بین 108 نفر از مدیران عملیاتی، میانی و عالی دانشگاه مذکور و مراکز درمانی تابعه توزیع و تکمیل گردید. سپس با استفاده از نرم افزار spss و روشهای آماری توصیفی و استنباطی تحلیل شد. نتایج حاصله نشان داد که اغلب مدیران بر این باور بودند که ساختار سازمانی مناسب در دانشگاه برای به اشتراک گذاری دانش و تجربه بین مدیران با توجه به تکنولوژی روز وجود ندارد. همچنین به زعم آنها ، همکاری بین گروه ها در دانشگاه بر به اشتراک گذاری دانش و تجربه بین مدیران چندان تاثیر گذار نمی باشد. به علاوه، اغلب این مدیران معتقد بودند، فرهنگ سازمانی در دانشگاه به اشتراک گذاری دانش و تجربه میان مدیران کمتر کمک می کند. اما، اغلب آنها عنوان داشتند که ویژگی های فردی مدیران زمینه مناسب برای انتقال دانش و تجربه در دانشگاه را فراهم می کند. همچنین اغلب آنها معتقد بودند، عوامل انگیزشی و اعتماد مناسب به انتقال دانش و تجربه میان مدیران در دانشگاه کمک فراوانی می کند. بنابراین ساختار سازمانی نه چندان مناسب با توجه به تکنولوژی روز ، همکاری کم میان گروه ها و فرهنگ سازمانی از موانع تشریک مساعی دانش میان مدیران در دانشگاه بود.